تو مثل خال کوبی شدی

---

شاید فراموشت شدم    شاید دلت تنگه برام

شاید بیداری مثل من       به فکر اون خاطره هام

شاید تو هم شب که میشه          میری به سمت جاده ها   

بگو تو هم خسته شدی               مثل من از فاصله ها  

یادت میاد که من کی ام؟                    همون که می میره برات

همونی که دل نداره                              برگی بیفته سره رات

نمی تونم دورت کنم                                     لحظه ای از تو رویاهام

تو مثل خال کوبی شدی                                       تو تک تکه خاطره هام    

از کی داری تو دور میشی                                          از منکه می میرم برات     

از منی که دل ندارم                                          برگی بیفته سره رات

بگو من از کی بگیرم                                   حتی یه بار سراغتو

دارم حسودی می کنم                      به آیینه ی اتاق تو  

کاش جای اون آینه بودم         هر روز تو رو می دیدمت

اگر که بالشت بودم   هر لحظه می بوسیدمت

   پت ومت

---

گفت :بزن به سلامتی پت ومت!

گفتم:حتما به خاطر اینکه خنده دار بودن؟!

گفت:نه...به این خاطر که تا تهش با هم بودن...

   گاهی اوقات

---

گاهی اوقات دستهایم به آرزوهایم نمی رسند

شاید چون آرزوهایم بلندند ...

ولی درخت سرسبز و شاداب صبرم می گوید :

امیدی هست ؛ چون خدایی هست ...

آری ، وچه زیبا نوشته بود ...

همواره با خود تکرار میکنم،

امیدی هست ؛ چون خدایی هست ...

  

---

روزگاری جاده ای بودم غرق تردد
جاده ای که از رفت و آمد لحظه ای خالی نمی شد
من که بسیار غریبان را به آبادی رساندم
عاقبت خود ماندم و ویرانه و تنهایی خود

   پر بکش

---

دلت که گرفت ، دیگر منت زمین را نکش

راه آسمان باز است ، پر بکش

او همیشه آغوشش باز است ، نگفته تو را می خواند

اگر هیچکس نیست ، خدا که هست . . .

   هرگز زندگی را نمی بازم

---

 
خندم می گیرد از تقلایت ای دنیا که چگونه در پی آنی که زمینم بزنی.
ای دنیای پر از سراب این را بدان:
اگر تمام غم هایت را بر دلم فرو ریزی، هرگز در مقابلت کمر خم نخواهم کرد.
اگر تمام دردها و رنج هایت را بر سرم آوری، هرگز در مقابلت زانو نمی زنم.
اگر تمام سختی ها را زمینه راهم کنی، هرگز زندگی را در مقابلت نمی بازم.
اصلا
 هر چه خواهی کن، هر چه خواهی باش...
ولی همیشه این را بدان

 من، خدا را دارم.

   از قلبه مهربانت

---

از قلبه مهربانت دارم امید بخشش فرصت بده دوباره با بوسه نوازش

فرصت بده که از نو از عشق تو بمیرم

بغضی که در دلم هست با بوسه ها بگیرم

ای نازنینه عاشق قلبه تو را شکستم این اشتباه من بود

در باز کن به رویه دل خسته اسیری

 ای وای اگر که از من این فرصت و بگیری

در باز کن برویه این عاشقه خطا کار

خشمی که در دلت هست بر جان من فرود آر 

   دل تنگ

---

هنوز هم دلم تنگ می شود

برای محض حرف زدنت

و برای تکیه کلامهایت

که نمی دانستی

فقط کلام تو نبود

من هم به آنها ...

تکیه داده بودم!

   من باور دارم ...

---

من باور دارم ...
که دعوا و جرّ و بحث دو نفر با هم به معنى اين که آن‌ها همديگر را دوست ندارند نيست و دعوا نکردن دو نفر با هم نيز به معنى اين که آن‌ها همديگر را دوست دارند نمى‌باشد.
 
من باور دارم ...
که هر چقدر دوستمان خوب و صميمى باشد هر از گاهى باعث ناراحتى ما خواهد شد و ما بايد بدين خاطر او را ببخشيم.

من باور دارم ...
که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترين فاصله‌ها. عشق واقعى نيز همين طور است.

من باور دارم ...
که ما مى‌توانيم در يک لحظه کارى کنيم که براى تمام عمر قلب ما را به درد آورد.

من باور دارم ...
که زمان زيادى طول مى‌کشد تا من همان آدم بشوم که مى‌خواهم.

من باور دارم ...
که هميشه بايد کسانى که صميمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زيبا و دوستانه ترک گويم زيرا ممکن است آخرين بارى باشد که آن‌ها را مى‌بينم.

من باور دارم ...
که ما مسئول کارهايى هستيم که انجام مى‌دهيم، صرفنظر از اين که چه احساسى داشته باشيم.

من باور دارم ...
که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد.

من باور دارم ...
که قهرمان کسى است که کارى که بايد انجام گيرد را در زمانى که بايد انجام گيرد، انجام مى‌دهد، صرفنظر از پيامدهاى آن.

من باور دارم ...
که گاهى کسانى که انتظار داريم در مواقع پريشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آيند و ما را نجات مى‌دهند.

من باور دارم ...
که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم امّا اين به من اين حق را نمى‌دهد که ظالم و بيرحم باشم.

من باور دارم ...
که بلوغ بيشتر به انواع تجربياتى که داشته‌ايم و آنچه از آن‌ها آموخته‌ايم بستگى دارد تا به اين که چند بار جشن تولد گرفته‌ايم.

من باور دارم ...
که هميشه کافى نيست که توسط ديگران بخشيده شويم، گاهى بايد ياد بگيريم که خودمان هم خودمان را ببخشيم.

من باور دارم ...
که صرفنظر از اين که چقدر دلمان شکسته باشد دنيا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ايستاد.

من باور دارم ...
که زمينه‌ها و شرايط خانوادگى و اجتماعى برآنچه که هستم تاثيرگذار بوده‌اند امّا من خودم مسئول آنچه که خواهم شد هستم.

من باور دارم ...
که نبايد خيلى براى کشف يک راز کند و کاو کنم، زيرا ممکن است براى هميشه زندگى مرا تغيير دهد.

من باور دارم ...
که دو نفر ممکن است دقيقاً به يک چيز نگاه کنند و دو چيز کاملاً متفاوت را ببينند.

من باور دارم ...
که زندگى ما ممکن است ظرف تنها چند ساعت توسط کسانى که حتى آن‌ها را نمى‌شناسيم تغيير يابد.

من باور دارم ...
که گواهى‌نامه‌ها و تقديرنامه‌هايى که بر روى ديوار نصب شده‌اند براى ما احترام و منزلت به ارمغان نخواهند آورد.

من باور دارم ...
که کسانى که بيشتر از همه دوستشان دارم خيلى زود از دستم گرفته خواهند شد.

من باور دارم ...
«شادترين مردم لزوماً کسى که بهترين چيزها را داردنيست بلکه کسى است که از چيزهايى که دارد بهترين استفاده را مى‌کند.»

   خدایا بی پناهم

---

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن
ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها کن
تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری
شکسته قلب من جانا بعهد خود وفا کن

خدایا بی پناهم
ز تو جز تو نخواهم

اگر عشقت گناه است
ببین غرق گناهم
دو دست دعا برآورده ام بسوی آسمانها
که تا پر کشم به بال غمت رها در کهکشانها

چونیلوفر عاشقانه چنان میپیچم بپای تو
که سر تا پا بشکفد گل ز هر بندم در هوای تو
بدست یاری اگر که نگیری تو دست دلم را دگر که بگیرد
به آه و زاری اگر نپذیری شکسته دلم را دگر که پذیرد

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن
ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها کن
تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری
شکسته قلب من جانا بعهد خود وفا کن

خدایا بی پناهم
ز تو جز تو نخواهم

اگر عشقت گناه است
ببین غرق گناهم
دو دست دعا برآورده ام بسوی آسمانها
که تا پر کشم به بال غمت رها در کهکشانها

 

   هر وقت دل تنگ شدی

---

 به ياد داشته باش هر وقت دلتنگ شدي به اسمان نگاه كني... 

كسي هست كه عاشقانه تورا مي نگردومنتظرتوست،اشك هاي تورا پا ك مي كندودست هاي تورا مي فشارد.

تورادوست دارد فقط به خاطر خودت.

واگرباورداشته باشي مي بيني ستاره ها هم باتو حرف مي زنند، 

باوركن بااوهرگزتنها نيستي.فقط كافيست عاشقانه به اسمان نگاه كني به حضرت دوست...

   منم ان دستمال کاغذی....

---

دستمال کاغذی به اشک گفت:قطره قطره ات طلاست...

یکم از طلای خود حراج می کنی؟

عاشقم با من ازدواج می کنی؟

اشک گفت ازدواج اشک و دستمال کاغذی...؟؟//

تو چقدر ساده ای خوش خیال کاغذی...

توی ازدواج ما تومچاله می شوی چرک می شوی تکه ای زباله می شوی...

پس برو و بی خیال باش...

عاشقی کجاست؟؟؟

تو فقط دستمال باش...

دستمال کاغذی دلش شکست گوشه ای کنار جعبه اش نشست....

گریه کرد و گریه کرد و در تن سفید و نازکش خون دید...

آخرش دستمال کاغذی مچاله شد...

مثل تکه ای زباله شد...

او ولی شبیه دیگران نشد...

چرک و زشت مثل این و آن نشد...

رفت اگر چه توی سطل آشغال...

پاک بود وعاشق و زلال...

او با تمام دستمال های کاغذی فرق داشت...

چون که در میان قلب خود دانه های اشک داشت....

   مجنونم باش تا لیلای تو گردم..

---

روزي شخصي در حال نماز خواندن در راهي بود و مجنون بدون اين که متوجه شود از بين او و مهرش عبور کزد مرد نمازش را قطع کرد و داد زد هي چرا بين من و خدايم فاصله انداختي مجنون به خود آمد و گفت من که عاشق ليلي هستم تورا نديدم تو که عاشق خداي ليلي هستي چگونه مرا ديدي

کاش من هم عاشقی اینگونه داشتم...

   تنهایی

---

یه وقتایی آدم اونقدر تنهاست

که آرزو داره

یکی صداش کنه حتی اشتباهی

   دوست خوب

---

دوست خوب مثل خط سفید وسط جاده ست

تکه تکه میشه ولی بازم پا به پات میاد

به سلامتی همه رفقای خوب دنیا

که تکه تکه میشن ولی سر حرفشون هستند

   دوستت دارم

---

براش بنویس دوستت دارم آخه می دونی آدما گاهی اوقات خیلی زود حرفاشونو از یاد می برن ولی یه نوشته , به این سادگیا پاک شدنی نیست . گرچه پاره کردن یک کاغذ از شکستن یک قلب هم ساده تره ولی تو بنویس .. تو … بنویس

تو را هیچگاه نمی توانم از زندگی ام پاک کنم چون تو پاک هستی می توانم تو را خط خطی کنم که آن وقت در زندان خط هایم برای همیشه ماندگار میشوی و وقتی که نیستی بی رنگی روزهایم را با مداد رنگی های یادت رنگ می زنم

   دروغ

---

لعنت به من اگر بعد از این لیلای قصه ای باشم

سبحانک یا لا اله الا انت... انی کنت من الظالمین...

خدایا! باز هم به خودم ظلم کردم وقتی باور کردم ماه آسمان شب تار کسی هستم

وقتی که خورشید زندگی اش هنوز طلوع نکرده 

چرا باور کردم چیزی بیش از دوست داشتن عادی هم میتواند وجود داشته باشد.

نه نه نه

عشق وجود نداردهرچه است یک دوست داشتن عادی است کاملا عادی همانقدر که یک بچه عروسکش را دوست میدارد قبل از آنکه عروسک بزرگتر و قشنگتری هدیه بگیرد

آهای  دختران حوا  حواسمان باشد فقط عروسکیم 

و تا وقتی عزیزترین،که عروسک زیباتری به میدان نیامده باشد.

آهای دختران حوا  عشق کسی را باور نکنید همه این حرفا

دروغه دروغه دروغه

و اگر تن دادید منتظر باشید که به زودی کنار گذاشته شوید...

از من گفتن بود!

حواستان باشد این یک فطرت یک عادت برای پسران است

   عاشقانه ها

---

عاشقانه هایی که برایت مینویسم

مثل آن چای هایی هستند که خورده نمیشوند!

یخ میکنند و باید دور ریخت!

فنجانت را بده دوباره پر کنم . . . . . .

   خدایا ...

---

خدایا !
به هر که دل بستم ، تو دلم را شکستی.

عشق هرکسی را به دل گرفتم ، تو او را از من گرفتی.

هرکجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم و در سایه امیدی ، و به خاطر آرزویی ، برای دلم امنیتی به وجود آوردم ؛

تو یک باره همه را بر هم زدی.
و در طوفان های وحشت زای حوادث ، رهایم کردی تا هیچ آرزویی در دل نپرورم ، و به هیچ چیز امیدی نداشته باشم.
و هیچ وقت آرامش و امنیتی در دل خود احساس نکنم.


خدایا! تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم و به جز تو آرزویی نداشته باشم و جز تو به چیزی یا کسی امید نبندم.

و جز در سایه ی توکل به تو ، امنیت و آرامش را احساس نکنم...

خدایا! تو را بر همه ی این نعمت ها شکر می کنم.


شهید دکتر چمران/ نیایش ها

   دوستی

---

دوستی مثل یک کتاب است

چند ثانیه طول می کشد که

آتش بگیرد ولی سال ها

طول می کشد تا نوشته شود 

   وفای عشق

---

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد... در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید. عابرانی که از آن حوالی رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند.

پرستاران ابتدا زخم های پیرمرد را پانسمان کردند، سپس به او گفتند: باید ازت عکس برداری بشه تا مطمئن بشیم جایی از بدنت آسیب ندیده.

پیرمرد غمگین شد و گفت: عجله دارم، نیازی به عکس برداری نیست!

پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند.

پیرمرد گفت: همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح به آنجا میروم و صبحانه را با او میخورم. نمی خواهم دیر شود.

پرستاری به او گفت: خودمان به او خبر می دهیم.

پیرمرد با اندوه به او گفت: متاسفانه، او آلزایمر دارد. چیزی را به یاد نمی آورد، حتی مرا هم نمی شناسد!

پرستار با حیرت گفت: وقتی او نمی داند شما چه کسی هستید، 

چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟!

پیرمرد با صدایی گرفته، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است...

   ckn'd

---

                                                زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

                                     صحنه پیوسته به جاست

  خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

   سلام دوستای عزیز!

---

امشب می خوام از کسی که این همه عاشقانه واسش مطلب می ذارم تو وب گله کنم.

آخه خودتون قضاوت کنید من عاشق ترم یا اون که از گذاشتن یه مطلب کوچولو دریغ می کنه!!

واقعا جای من بودین دل و دماغی واستون می موند با این همه بی تفاوتی و بی احساسی!

گاهی واقعا می ترسم که این سرد بودن و بی تفاوتی جزء اخلاقش باشه!!!

   اغلب فکر میکنیم

---

اینکه یاد کسی هستیم و

با خاطره ی کسی زندگی می کنیم ، منتی است بر گردن او
غافل از اینکه اگر یاد کسی هستیم …
این هنر اوست ، نه هنر ما !

   اگر عاشق شده ای

---

اگر عاشق شده ای

تو داری صیقل می خوری که زیبا شوی 

باور کن خدا دل زیبا را به هرکسی نمی دهد .

خوب بوده ای...

لیاقت داشته ای که عاشق شده ای !

   تو آمدی و پائیز دلم بهار شد و کویر دلم گلستان شد ...

---

تو آمدی و پائیز دلم بهار شد و کویر دلم گلستان شد ...

وقتی تو امدی قلب شکسته ام پر از عشق شد و زندگی ام پر از طراوت و تازگی ...

تو مانند بارانی بروی من باریدی و تن خسته و غم زده مرا پر از طراوت عشق کردی ...

تو مانند گلی در باغچه قلبم روئیدی و قلب سو خته مرا تبدیل به گلستان عاشقی کردی ...

مانند مهتابی بر آسمان دلم تابیدی و دل تاریک مرا پر از نور عشق خودت کردی ...

تو با گرمای وجودت زمستان سرد دلم را گرم گرم کردی ...

وقتی تو آمدی احساس میکردم دنیا مال من است چون تو دنیای منی ...

وقتی تو آمدی خوشبختی را با تمام وجود حس میکردم چون تو همان امید زندگی منی ...

تو که آمدی مرغ عشقی که در باغ دلم نشسته بود آوازش را شروع به خواندن کرد ...

تو که امدی گذشته های تلخم را همه از صحنه دلم سوزاندم و همه را از یاد بردم ...

تو که آمدی تمام خاطرات گذشته را در دفتر دلم سوزاندم و همه را از صندوقچه قلبم بیرون ریختم و از یادم بردم ... 

   تویی آن دلیل و بهانه عاشقانه

---

یک دلیل برای عاشق شدنم ، یک بهانه برای زنده ماندنم ،
تویی آن دلیل و بهانه عاشقانه
یک هوای عاشقانه برای با تو بودن، همین هوای بارانی ،دستت درون دستهای من ، این است همان آرزوی رویایی
این نفسی که در سینه ام است ، این قلبی که با تو به آرزوهایش رسیده است ، این وجودی که محتاج وجود تو است ، این احساسات،همه در عشق تو جا گرفته است
ببین عشق تو چقدر مقدس است که زندگی ام با تو دوباره جان گرفته است
ببین چقدر دوستت دارم که خوشبختی را از لحظه ای که آمدی دیدم ، حس کردم و باورش کردم!
باور کردم که حضور تو در زندگی ام یک حادثه نبود ،روزی تو می آمدی، با اینکه من حتی فکر داشتن تو را هم نمیکردم
روزی که آمدی چه روز دلنشینی بود، روزی که بهم میرسیم چه روز مقدسی خواهد بود و روزی که از عشق هم میمیرم چه روز عاشقانه ایست
به عشق همان روز ،روز از عشق هم مردن، اینک عاشقانه همدیگر را میپرستیم تا به دنیا بگوییم این ما هستیم که عاشق همیم!
دلیلی نمیبینم برای زنده ماندن اگر تو نباشی ، نمیخواهم حتی یک لحظه نیز در فکر نماندن باشیم!
میگذرد روزی این شبهای دلتنگی ، میگذرد روزی این فاصله و دوری، میگذرد روزهای بی قراری و انتظار ، میرسد همان روزی که به خاطرش گذراندیم فصلها را بی بهار ، و از ترس اینکه بهم نرسیم شب تا صبح را اشک میریختیم
عزیزم بیا در آغوشم ،تو مال منی ، آرام باش که تو تا آخر دنیا ، دنیای منی ، بارها گفته ام و خودت هم میدانی که زندگی منی ، پس این هم بدان تو آخرین کسی خواهی بود که قبل از مردنم او راخواهم دید!

   لحظه هایی هست

---

لحظه هایی هست که دلم واقعا برات تنگ میشود.اسم این لحظه ها رو گذاشتم همیشه.